γιατιδομοκορεπουστη

Έχω μέσα μου, κάπου κοντά στην ανάσα
Μια παράξενη θέρμη
Μοιάζει με μια στρατιά από πλάτες
Πίσω απ' τη δική μου
Μοιάζει με στέγη και με κρεββάτι
Και μου θυμίζει μακροβούτι
Απ' αυτά που η ανάσα κρατούσε για πάντα
Και κάτω απ' τα δάχτυλα
Η άμμος ακόμα περίσσευε.

Έχω μέσα μου, κάπου πιο κάτω απ' το λαιμό
Την κορυφή μιας φωτιάς
Μοιάζει με στάλες βροχής
Στο παράθυρο του συνεπιβάτη
Μοιάζει με κρύο σεντόνι
Τα καλοκαιρινά απογεύματα
Κι ίσως να θύμιζε χαρά
Αν η χαρά κρατούσε τόσο.

Έχω μέσα μου, λίγο πιο μέσα απ' όλο το σώμα
Μια απόρθητη μέρα
Μοιάζει με το φως στα μαλλιά σου
Τα πρωινά όταν κοιμάσαι
Θυμίζει το γέλιο σου
Όταν ξεχνάς για λίγο πως γελάς
Και ίσως να λεγα πως μοιάζει με κουράγιο
Αν δεν ήξερα ακριβώς τι είναι.