21 του μήνα και Παρασκευή και όλοι ξέρετε τι σημαίνει αυτό, γιατί είστε όλοι είτε εργαζόμενοι, είτε φοιτητές και αν χωρούσε και τρίτο "είτε" ίσως να ήσασταν και μαθητές. Αν είστε συνταξιούχοι ψιλογαμιέστε γιατί εγώ δε θα πάρω σύνταξη ποτέ. Όχι σε ευρώ με την Αθηναϊκή κουκουβάγια επάνω έστω.
Τελευταία μέρα εργασιών σήμερα, δεύτερη μέρα διπλοβάρδιας στα νοσοκομεία (ναι, δύο διαφορετικά για να κάνω βιομηχανική κατασκοπεία) και μια μέρα πριν την πολυαναμενόμενη άφιξη εξωτικών κορασίδων από τον παγωμένο κόσμο της μπουγάτσας.
Bayern München - Άρης, 6-0.
Δεν κολλάει πουθενά αλλά το σημειώνω παντού, να μην ξεχνιόμαστε.
Φρικαλέα κούραση λοιπόν, υποβόσκουσα μελαγχολία άνευ εμφανούς αιτίας και το άγχος, το περίεργο άγχος που νοιώθει κανείς πριν από κάθε σημαντική και με σημασία προσπάθεια, το άγχος της αποτυχίας και της επίδοσης, το άγχος του "ίσως δεν είμαι αρκετά έτοιμος", γενικά, μαλακίες, εμπόδια και μόνο εμπόδια στο οτιδήποτε, πόσο μάλλον στην επίτευξη της γαλήνης.
Λακωνικού παραληρήματος συνέχεια, θα επισκεφτώ για ακόμη μια φορά την ομορφότερη πόλη του κόσμου παρέα με την ομορφότερη παρέα του κόσμου στις 2 Ιανουαρίου.
Τίποτα άλλο, θέλω να καταρρεύσω και να αδειάσω.
Και να πάνε όλα καλά -δεν ξέρω ποια, αυτά που φοβάμαι πως δε θα πάνε και απελπίζομαι με τη σκέψη της ύφεσης.
Ο θεός μαζί μας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
σκατά στα μούτρα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήτι θα μου φέρεις;