Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Αφορισμός #34



Είναι εξίσου θλιβερό, κάθε φορά, να συναντάς
πύργους κενούς και ανθρώπους με φτερά
με υψοφοβία.
ΜΕ ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ ΤΩΝ 6:40 μ.μ.
Ετικέτες

6 σχόλια:

  1. Ανώνυμος15 Μαΐου 2010 στις 7:04 μ.μ.

    .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος15 Μαΐου 2010 στις 7:05 μ.μ.

    -

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος18 Μαΐου 2010 στις 11:24 μ.μ.

    Οι κενοί πύργοι ερεθίζουν με πρόκληση την αυτοεκτίμηση, τσακίζουν το δυναμικό, γιατί γράφεις "κενοί" και όχι "έρημοι" ή κάτι που έχει να σπιλωθεί με οποιαδήποτε παρουσία για χμ καιρό.
    Οι άνθρωποι με φτερά και υψοφοβία σε πρόλαβαν, είδαν τους άλλους να πετάνε. Μπαμερ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Otto Mustermann18 Μαΐου 2010 στις 11:35 μ.μ.

    Δεν έδωσα τόση σημασία στη λέξη. Ίσως το "έρημο" να ήταν καλύτερο, ίσως το "κενό" να υπονοεί πως δεν κατοικήθηκαν ποτέ απ' αυτόν για τον οποίο χτίστηκαν, παρ' όλο που υπήρχε η δυνατότητα. Δεν είμαι και πολύ βέβαιος, το σίγουρο πάντως είναι πως μια λέξη δε γίνεται να χαντακώσει τις γειτονικές της. Κανείς ποτέ δε λυπήθηκε για τους ανάξιους. Ελπίζω.

    Όσο για τους ιπτάμενους, έσω ευγενής καλέ μου άγνωστε, η διαφοροποίηση ενυπάρχει και στους αιθέρες. Μπορεί κανείς να κατηγορήσει το γλάρο που προσπερνά το αετόπουλο στη φωλιά;

    (Είμαι και βουκολικός ο άτιμος.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος27 Ιουνίου 2010 στις 5:13 π.μ.

    http://www.youtube.com/watch?v=imrErSEFhXk&feature=PlayList&p=3317050B6F96933C&playnext_from=PL&playnext=1&index=33

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Otto Mustermann27 Ιουνίου 2010 στις 4:54 μ.μ.

    Ωραίος ο τελευταίος στίχος, αλλά νομίζω ένα απλό "γιατί;" τον παίρνει παραμάζωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)