Wormhole Express.

Περιμένω εδώ και μερικές μέρες μια παραγγελία από ένα φαρμακείο. Δε την περιμένω εγώ δηλαδή, άλλος την περιμένει, αλλά μιας και δύσκολα θα έκανε κανείς αποστολή Βριλήσσια - Κοπεγχάγη, είπαμε να τη στείλουμε σε μένα να την κουβαλήσω πάνω μαζί με φέτες, μέλια, συναγρίδα Παγασητικού και μια δισκοθήκη νησιώτικα. Η παραγγελία όμως αγνοείται εδώ και καιρό, λίγο λιγότερο από το Catch 22 που παρήγγειλα από το play.com, την ίδια μέρα με ένα ήδη παραδοθέν βιβλίο. Οπότε έχω αράξει εγώ και λέω οκ, ελληνικά ταχυδρομεία, μη τους πιέσω και σκάσει κάνα ανεύρυσμα, έχουμε καιρό. Το play.com αγγλικό είναι, έχουμε εμπιστοσύνη, το φαρμακείο όμως ελληνικότατο, οπότε ακολουθεί η ακόλουθη διαδικασία επιβεβαίωσης πως έχει αποσταλεί το προΐόν.

Πράξη 1, τηλέφωνο στο φαρμακείο.

-Καλησπέρα, παίρνω για μια παραγγελία μπλαμπλα για να δω σε ποιο στάδιο βρίσκεται μπλα γιατί δεν έχει έρθει ακόμα. Μπλα.
-Όνομα και αριθμός παραγγελίας.
-Αυτός και τόσο.
-Δε βρίσκω κάτι με αυτό το όνομα.
-Είστε σίγουρη; (Ακολουθεί συλλαβισμός και των 5 δύσκολων γραμμάτων του επιθέτου μου.)
-Ναι... δε βλέπω κάτι... μισό λεπτό.

Έρχεται στη γραμμή ένα αρσενικό.

-Παρακαλώ;
-Μπλαμπλα παραγγελία μπλαμπλα ΕΛΤΑ μπλαμπλα.
-Όνομα και αριθμός παραγγελίας.
-Μπλαμπλαμπλα.
-Με ένα κάπα;
-Ναι.
-Α εδώ η κοπέλα το 'γραψε με δύο, γι' αυτό δε σας έβρισκε.
-Νόμπελ.
-Πως είπατε;
-Κατάλαβα λέω, με βρήκατε τώρα;
-Ναι ναι, έχει αποσταλεί η παραγγελία.
-Α, εντάξει, αυτό ήθελα.
-Θέλετε να ψάξω να δω σε τι φάση είναι;
-Όχι, εφ όσον εσείς το στείλατε μη μπαίνετε σε κόπο.
-Ναι, τη στείλαμε εμείς, με τις ταχυμεταφορές.

Ώπα.

-Α, τότε επειδή με ταχυμεταφορές θα 'πρεπε να 'χε φτάσει, αν μπορείτε να το διερευνήσετε λίγο...
-Εντάξει, σας παίρνω σε 2 λεπτά.

Εξυπηρετικότατος ο παλίκαρος, πράγματι με παίρνει στα καπάκια.

-Είναι στα κεντρικά στο 8011μπλαμπλα μπλα. Αριθμός αποστολής αυτό (νούμερο μήκους όσα τα δεκαδικά του π), ημερομηνία αποστολής τότε, μπλαμπλα. Αν παρουσιαστεί πρόβλημα καλέστε με να μεσολαβήσω.
-Να 'στε καλά, θα σας ξαναπάρω σε κάθε περίπτωση να σας ενημερώσω.

Πράξη 2, κεντρικά ταχυμεταφορών ΕΛΤΑ.

Αυτόματο σύστημα δρομολόγησης, πατήστε 2, πατήστε τέσσερα, πατήστε με λίγο στην πλάτη, ντριιιιν.

-Ταχυμεταφορές ΕΛΤΑ, παρακαλώ.
-Ναι γεια σ-
-Μισό λεπτό παρακαλώ.

*Μελωδία τριών τόνων και ενός τετάρτου*

-Ναι με ακούτε;
-Όχι τόσο καλά όσο πριν, αλλά ναι.

Το αστειάκι μου περί γηρατειών προφανώς δεν εκτιμήθηκε.

-Πείτε μουυυυ....
-Έχω μια παραγγελία που παραδόθ-
-Μισό λεπτάκι περιμένετε;
-...Ναι, οκ.

*Ίδια μελωδία.*

-Ναι, με ακούτε;
-Ναι. Λοιπόν έχω μια παραγγελία που-
-Αριθμό παραγγελίας έχετε;
-Ναι, είναι 3,14159......
-Μπορείτε να το επαναλάβετε;

Κλαψ.

-Ναι, το βρήκα.
-Μπράβο!!!
-Το στείλαμε στο Χαλάνδρι.
-Στο Χαλάνδρι; Ποιος είναι στο Χαλάνδρι;
-Το κοντινότερο γραφείο ταχυμεταφορών ΕΛΤΑ.
-Εγκυκλοπαιδικά ρωτώντας, έχει ένα και στην Αγία Παρασκευή, όχι;
-Α ναι, δίκιο έχετε. Γιατί δεν το έστειλαν εκεί;
-Δεν πείραζει τώρα-
-Θέλετε να το στείλουμε εκεί;

Κοιτάω το ακουστικό.

-Λέω να το στείλουμε κατευθείαν σε μένα αν βολεύει...
-Α, τότε πρέπει να πάρετε το τάδε νούμερο.
-Στο Χαλάνδρι ε.
-Ναι.
-Τι στοιχεία θα τους δώσω, τον αριθμό αποστολης;
-Όχι, τίποτα.
-Α, μόνο το όνομα;
-Ούτε, τίποτα δε θα τους πείτε.

WTF.

-Και πως θα καταλάβουν τι τους λέω;
-Γιατί να μην καταλάβουν κύριε;
-Μα θα τους πάρω και θα τους πω "γεια, εγώ είμαι, στείλτε το δέμα";
-Ε όχι κύριε, θα τους δώσετε τον αριθμό αποστολής που δώσατε και σε μένα.
-Νόμπελ.
-Τι;
-Ευχαριστώ, καλό μεσημέρι.

Πράξη 3, ταχυμεταφορές ΕΛΤΑ, παράρτημα Χαλανδρίου.

-Μπλαμπλα δέμα μπλα αριθμός μπλα θέλω μπλα.
-Δε σας βρίσκω.
-Μπλαμπλα επίθετο μπλαμπλα ένα κάπα μπλα.
-Α ναι. Το βρήκα. Καλά αυτό είναι καιρό εδώ.
-Γιατί;
-Γιατί λέει άγνωστος παραλήπτης.
-Είμαι πολύ γνωστός παραλήπτης όμως!

Γελάει. Πάλι καλά.

-Μάλλον κάποιο στοιχείο θα ήρθε ανεπαρκές.
-Ωραία, τι κάνουμε τώρα;
-Θέλετε να έρθετε να το πάρετε;
-Δε ψήνεστε να μου το στείλετε εσείς;
-Και αυτό γίνεται.
-Ε άμα έχουμε και αυτή τη δυνατότητα!
-Πείτε μου τα στοιχεία σας.

Κωλοφάκην μπλαμπλαμπλαμπλαμπλα.

-Ωραία, το κουδούνι τι γράφει.
-Τίποτα, μονοκατοικία διώροφη είναι, εγώ είμαι πάνω.
-Ναι, αλλά το κουδούνι;
-Είναι μαύρο.
-Δε λέει όνομα;
-Δε χρειάζεται, δε μένει κανείς άλλος επάνω.
-Φοβάμαι μη μπερδευτεί ο διανομέας.
-Δεν είναι τίποτα, θα μπει στο σπίτι, θα ανέβει τις σκάλες και θα χτυπήσει το μοναδικό κουδούνι και θα του ανοίξω εγώ.
-Δε μπορώ να καταλάβω πως είναι το σπίτι.
-Είναι πολύ ωραίο, να περάσετε κάποια στιγμή.

Ξαναγελάει. Εξαντλώ τις ελπίδες:

-Είναι μια μονοκατοικία με 2 ορόφους και έναν κήπο. Πολύ απλό.
-Έχει μάντρα γύρω-γύρω;
-Ναι, έχει τοίχο και μια εξώπορτα.
-Η εξώπορτα δεν έχει κουδούνι;

Ακούω σφυριά στο κεφάλι μου.

-Όχι. Μόνο πάνω έχει κουδούνι.
-Και δε γράφει τίποτα;
-...Όχι.
-Μπορείτε να γράψετε;
-ΘΑ ΓΡΑΨΩ.
-Ένα αυτοκολλητάκι απλώς-
-ΝΑΙ.
-Και η πόρτα κάτω, η εξώπορτα...
-ΘΑ ΑΦΗΣΩ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑ.
-Μπράβο, ναι, κάτι τ-
-Μην ανησυχείτε, ακόμα και πως να ανέβει τα σκαλιά θα του πω.
-Γιατί, τι έχουν τα σκαλιά;
-Δεν έχουν όνομα πάνω.

Ξαναγελάει. Κλείνουμε.
Όλα τέλειωσαν.

Πράξη 4, το γελαστό κορίτσι.

Ντριν.

-Παρακαλώ;
-Ναι γεια σας, μιλούσαμε πριν λίγο...
-Η δεσποινίς με τα κουδούνια ε.
-Ναι, από τα ΕΛΤΑ...
-Ναι, πείτε μου.
-Βρήκα μια υποσημείωση στο δέμα...
-Τι υποσημείωση;
-Είχε έρθει να σας το φέρει κάποιος...
-Τω Άγνωστω Παραλήπτη;
-Συγγνώμη;
-Τίποτα, και τι έγινε;
-Λέει πως δε το βρήκε.
-Το σπίτι;
-Ναι, δε βρήκε το νούμερο.
-Όλα κι όλα, το νούμερο το γράφουμε!
-Λέει τα μονά και τα ζυγά ήταν όλα στην ίδια μεριά.
-Κατάλαβα, πείτε του πως σε αυτό το δρόμο το 5 είναι ανάμεσα στο 4 και το 6, όπως όταν μετράμε κανονικά.
-Εεε...
-Συνήθως είναι ανάμεσα στο 3 και το 7, γι' αυτό θα μπερδεύτηκε.
-Δε νομίζω να καταλάβει.
-Καλά ούτε εγώ το πίστεψα στα αλήθεια, το σπίτι έχει απέναντι ένα τέτοιο και δίπλα ένα αδιέξοδο, την οδό τάδε και είναι πρώτη παράλληλος της τάδε, επάνω έχει βεράντα...
-Α έχει βεράντα;
-Ε αφού σας είπα, είναι ωραίο, εσείς δε θέλετε να 'ρθετε.

Γελάει για τελευταία φορά και κλείνουμε με την ελπίδα πως δε θα χρειαστεί να με ξαναπάρει για να μου πει να κρεμάσω καμιά σημαία.

Αύριο θα του δώσω μια μανιβέλα για φιλοδώρημα του βλάκα.