Καλωσορίζοντας τους παλιούς παρόντες
Που είχαν χαθεί στην επιφάνεια των βλεφάρων
Στους ωκεανούς πίσω απ' την πλάτη μας
Και την ευθεία των χειλιών.
Ο έρωτας, μας λένε διαλεκτικά
Γεννιέται στα νοσοκομεία
Είναι απ' αυτά για αυτά
Ένας αυτοσκοπός αισθητικής καραντίνας
Που ευγενέστατα περιορίζεται
Για να αφήσει χώρο στα δευτερόλεπτα
Που δεν ανέχονται να ξοδεύονται
Στα απλά και στα όμορφα.
Καλωσορίζοντας τους παλιούς παρόντες
Ενθυμούμενοι ακόμα το όνομα του λάθους
Αφήνουμε τον ανήμπορο κόσμο παγιδευμένο
Με τους συμπαγείς πυρηνικούς εαυτούς μας
Και δίχως ελαφρυντικά ή παραδοχές
Πυροβολούμε νεογέννητους λυγμούς
Εξ' επαφής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου