"Τρεμάμενες εκπνοές" λέει ο ηλίθιος.

Σάπιο εξάωρο εργαστήριο αύριο. Παντού νεογνά, λιποβαρή, πρόωρα, με υψηλά επίπεδα χολερυθρίνης, με τετραλογίες Fallot, με κόκκινες ετικέτες... Σκατά.

Δε με νοιάζουν όλα αυτά. Δε θέλω να ξυπνάω 6 τα χαράματα μέσα στο κωλόκρυο και να πηγαίνω να παίζω με τις φλέβες, τα εργαστηριακά, τα γάλατα, τα σκατά και τις υπερηχογραφίες του κάθε μούλικου που κατά 99% θα εξελιχθεί σε έναν τρισμέγιστο κάγκουρα ή κάποιο τρανό τσόλι. Υπήρχε βέβαια ένα κοριτσάκι που το είχα κατσιάσει, αλλά αυτό ήταν όμορφο και είχε γαλαζοπράσινα μάτια που μου θύμιζαν άλλα κοριτσάκια που δεν μπορώ να περιμένω να κατσιάσω. Κατά τα άλλα, τίποτα, σκατά, σκατά στις θερμοκοιτίδες, σκατά και στη φάτνη.

Μετράμε μέρες, ώρες, χιλιόμετρα, βαλίτσες, κενά εν διαμέσω παλμών, μετράμε χάος, μετράμε φιλιά, θεό, μετράμε κέρδος, μετράμε ύψος, μετράμε την πτώση, τα θραύσματα, τα "δε γαμιέται", θέληση, επιθυμία, μετράμε τους εαυτούς μας που τρέχουν να μας προφτάσουν, μετράμε χιλιόμετρα σε ένα αμάξι που το γκαζώνουμε αφού ακόμα έχει φύγει απ' τον γκρεμό, το γκαζώνουμε κάθετα, μετράμε το έδαφος που γκαζώνει και αυτό προς τα εμάς, να δούμε αν έχει τα αρχίδια, να δούμε αν θα κοτέψει, μετράμε τις ρυτίδες και τους πόρους και τις ραγάδες πάνω στα χείλη, γιατί έτσι είναι η τελειότητα και αν δεν την μετρήσεις δεν την θυμάσαι, απλώς την ονειρεύεσαι, μετράς τα πάντα για να ξέρεις πως τα 'χεις και πως τα 'κανες, μετράς και αυτά που θα έρθουν και κάνεις και εκπτώσεις για να νομίζεις πως είχες και κέρασμα, σαν το στημένο σφηνάκι και το δεμένο φιλί, ήταν απλώς παρακαταθήκη, το ήξερες, πάντα το ήξερες, αλλά όταν ήρθε, δε σε ένοιαζε, το ήπιες, το φιλί και το σφηνάκι, και ήθελες κι άλλο, και πήρες, και μέθυσες, έγινες λιάρδα, λιώμα, σκατά έγινες και ο κόσμος δικός σου, να τον αγαπάς, να τον γαμάς, να τον αφήνεις, αλλά να μη σε νοιάζει, να μη τον θες ρε, να μην υπάρχει, να είσαι μόνο εσύ και το σφηνάκι και και να μετράς, να μετράς λάθος, να ξεχνάς τα νούμερα και τις υποδιαστολές και τις προσθέσεις και να είσαι μόνο εσύ και το λάθος σου μέτρημα και η μέθη σου και το κοντέρ που σκίζει τα σύννεφα και