Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010
=)
Για ό,τι δεν ήταν θύμησες
Είχε έναν λεπτοδείκτη
Ένα κουβάρι λέξεις
Και ένα χειρότερο ενδεχόμενο.
Για ό,τι δεν είχε αρχίσει
Είχε νερό και χάπια
Κάποιους κανόνες και ένα σφυρί
Και κάτι να αποκλείσει.
Για όσα δεν ήταν άγκυρες
Είχε πυξίδες και χάρτες
Τιμόνια δεμένα
Και στρώματα στ' αμπάρι.
Για όσα δεν είχαν παρόν
Να μπορεί να θυμάται
Δεν είχε μετάνοιες
Μονάχα αφορμές.
Γι' αυτό κι εγώ
Θα προσπαθήσω
Να κλείσω την πόρτα
Δίχως να κάνει ηχώ.
Μια μονόδρομη σκέψη
Ακόμα
Δυστυχώς
Δε θα κάνει διαφορά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μία μονόδρομη σκέψη δε θα κάνει τη διαφορά, αλλά θα είναι παρ' όλ' αυτά μια σκέψη μέσα σ' ένα κοπάδι πλασμάτων που δεν έχει σκέψεις. Όπως μια φουσκίτσα σιωπής που κολυμπά σε μια θάλασσα ανεγκέφαλου θορύβου.
ΑπάντησηΔιαγραφή