Amstel.

Έλα εδώ, έλα κάτσε λίγο μαζί μου. Τσίμπα και μια μπύρα, την πήρα για άλλον αλλά δεν ήρθε. Πιες την εσύ, κρίμα είναι, δεν είναι, είναι, δεν είναι, είναι δεν είναι, πιες την. Στην υγειά σου. Από που είσαι; Έχεις ωραίο δέρμα. Σρι Λάνκα... Είχα γνωρίσει μια γκόμενα κάποτε από εκεί, την Πάντα, ή Πάμπα ή κάπως έτσι... Λοιπόν, εμένα γενικά μου αρέσουν οι ξανθιές, Τσέχες και Σλοβάκες και τέτοια φάση, αλλά αυτή αδερφέ ήταν τόσο απίστευτα όμορφη, δε μπορείς να φανταστείς, με κοιτούσε με κάτι μάτια (τα δικά της) που εντάξει, αν τα έβλεπες σε φωτογραφίες θα έλεγες εντάξει, και τι έγινε ξερωγώ, ενώ αν έβλεπες καμιά Φινλανδή με το μπέημπη μπλου της θα καύλωνες. Ε λοιπόν όταν με κοιτούσε, ένοιωθα λες και μου κάνανε έλεγχο μπάτσοι ενώ είχα πάνω μου πράμα. Αλήθεια έχεις τίποτα; Καλά, γάμα το, δεν είναι και το μέρος για τέτοια... Έτσι που λες η συμπατριώτισσα σου, ασύλληπτο πλάσμα. Στη Βιέννη την είχα γνωρίσει. Ξέρεις τι είναι η Βιέννη; Καλύτερα και εγώ που ξέρω σε κακό μου βγήκε, να τη μάθεις μόνο άμα δε γυρίσεις.

Το φεγγάρι το δες; Αυγουστιάτικη πανσέληνος φίλος και έκλειψη. Σαν σοκολατίνα με σιρόπι φράουλα, αυτό το κάτι παραπάνω γαμάει την ολότητα του σκέτου. Τι σου λέω τώρα ε. Για πες, που μένεις; Α, δε μένεις. Κακή φάση. Κάνεις καμιά δουλειά; Μαλακία, πως τρως ρε φίλε; Α δεν τρως. Αλλά δεν πίνεις κι όλας, τι διάολο, δε σ' αρέσει η άμστελ; Εντάξει, δεν είναι και Βέλγικη μοναστηριακή (ξέρεις τι είναι το Βέλγιο;) αλλά ξέρω 'γω, εσύ δεν βρίσκεις νερό καλά καλά ρε αρχηγέ, κοίτα πως είσαι ας πούμε. Άντε, πίνε τη μπύρα, έχω και δουλειές.

Έχω προσπαθήσει πολλές φορές, σόρρυ που κοιτάω το μουστάκι ε, νόμιζα πως είδα κάτι να κουνιέται, έχω προσπαθήσει πολλές φορές να φανταστώ πως είναι να είμαι εσείς. Οι άτυχοι γενικά, ξέρεις. Οι φτωχοί, οι ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι που έλεγε και ο Ντοστογιέφσκι... Ένας φίλος μου τεσπά, δεν έχει να λέει. Αλλά δε μπορώ. Δε μπορώ να φανταστώ ούτε στο ελάχιστο πως είναι να πεινάς πι χι, ξέρεις πως εγώ δεν έχω πεινάσει ποτέ στη ζωή μου; Είναι τρομακτικό να μην έχεις πεινάσει ποτέ στη ζωή σου, φέρει τεράστια ενοχή. Τι σου λέω τώρα, πίνε τη μπύρα σου. Και πολλές φορές έχω αισθανθεί οίκτο, αλλά μόνο για γιαγιάδες και παππούδες, δεν είναι περίεργο; Βλέπω παιδάκια που πεθαίνουν από πείνα, βλέπω νέους ανθρώπους σαν εσένα που θα μπορούσαν να διδάσκουν φιλοσοφία, αρκεί να είχαν το φαγητό, το χρόνο, τη βαρεμάρα που σε κάνει να σκέφτεσαι. Μαλάκα μου, αν το σκεφτείς, όλη η εξέλιξή μας είναι βασισμένη στη βαρεμάρα της αριστοκρατίας. Πίνε τη μπύρα σου.

Έτσι που λες, ματάρες η Πάμπα. Πάντα. Πως σκατά. Δε θυμάμαι. Εγώ έφευγα όταν εκείνη ερχόταν στο ξενοδοχείο. Ξέρεις ότι τα μάτια της ήταν ότι πιο περίτεχνο είδα στη Βιέννη; Θα μου πεις που να ξέρεις πόσο περίτεχνη ήταν η Βιέννη... Τι; Α ναι, περίτεχνο, χμμ. Περίτεχνο θα πει κάτι που είναι γεμάτο λεπτομέρειες που το κάνουν όμορφο. Αυτό εκεί το κτίριο ας πούμε είναι περίτεχνο, είναι πιο όμορφο από το διπλανό γιατί έχει σκαλισματάκια και μπαλκονάκια και κίονες και τα αρχίδια του καράμπελα, κατά βάση είναι και αυτό ένα κτίριο. Να το θυμάσαι αυτό, οι λεπτομέρειες ομορφαίνουν αλλά κατά βάση... Α, την τέλειωσες; Νάης.

Μη το κοιτάς έτσι, πιστόλι είναι. Έλα που δεν έχεις ξαναδεί.
Λοιπόν, χάρηκα που τα είπαμε. Ήσουν καλός ακροατής και γενικά δε φημίζομαι για την συνοχή των όσων λέω. Επίσης όντως έχεις ωραίο δέρμα. Και οι κοπελιές στην πατρίδα σου έχουν ωραία μάτια και αν είχες τον χρόνο ίσως να ήσουν προφέσσορας, ίσως να ήσουν κάτι περίτεχνο, αλλά τι μάθαμε; Τι μάθαμε; Κατά βάση, ο ίδιος άνθρωπος, χαχ. Μην κλαις. Δεν πονάει.

Να, κοίτα.
Στην υγειά σου.