Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

-Μερικές φορές αναρωτιέμαι μήπως το τέλος που ονειρεύτηκες είναι φρικτό.
-Νομίζω συγχέεις τον χαρακτηρισμό με τον τρόπο που τέλειωσα το όνειρο.
-Το ένα δεν αποκλείει το άλλο, αν το ένα όνειρο λήγει το προηγούμενο.
-Κάθε όνειρο λήγει το προηγούμενο, κανείς δεν ονειρεύεται παράλληλα.
-Όχι με τον εαυτό του, όχι.
-Τι σημασία έχει οποιοσδήποτε άλλος, στο τέλος μόνος σου ξυπνάς.
-Ναι αλλά ως εκεί...
-Ναι, ως την αλήθεια έχεις παρέα και στην αλήθεια είσαι μόνος σου. Ω, ευτυχία.
-Τέλος πάντων, τι ήθελες να μου πεις;
-Για κάτι που ετοιμάζω. Κάτι σαν μίνι-δοκίμιο.
-Α; Τι δοκίμιο;
-Δεν είναι δοκίμιο μωρέ, απλώς έχει κεφάλαια και στόχο και θέμα... Ξέρω 'γω, πως το λες αυτό;
-Δοκίμιο;
-Όχι πραγματεία;
-Ξέρεις τι θα σου βγει;
-Όχι.
-Ως τώρα λοιπόν είναι δοκίμιο.
-Μάλιστα.
-Και τι πραγματεύεται;
-Δοκιμάζει.
-Λέγε.
-Το αίσθημα κατάθλιψης ως κίνητρο.
-Ξέρεις εσύ από κίνητρα;
-Όχι αλλά ξέρω πως είναι να μην έχεις, οπότε θα γράψω απλώς για το αντίθετο.
-Νομίζω είναι καταδικασμένο να μείνει δοκίμιο.
-Θα δούμε!
-Καλά, εσύ δεν πρέπει να τελειώσεις και τη διπλωματική σου;
-Αυτή η κουβέντα γίνεται απλώς για να γίνεται μου φαίνεται.
-Ναι, στο τέλος θα καταλήξει

ΓΑΤΟΤΡΟΦΗ
ΧΑΡΤΙ ΚΟΥΖΙΝΑΣ
ΠΑΤΑΤΕΣ
ΜΠΥΡΕΣ

4 σχόλια:

  1. μανιφίκ!
    καλή χρονιά!
    Μπορεί να γίνει και διδακτορική εργασία το δοκιμιο/πραμάτεια/λίστα λιτότητος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλή χρονιά και σε σας δεσποινίς!
    Χαίρομαι που εκτιμάτε τα αληθέστερα των γραφόμενών μου =ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σύντομα θα έρθω και προς τα εκεί.
    Αν το δικό μου εκεί είναι ακόμα για εσάς το εδώ σας, όπως το θυμάμαι με το κόκκινολευκο παλτουδάκι... (γιατί μας μπερδέψατε τώρα τελευταία με κάτι κείμενα ελληνικής ολονυχτίας...)

    Και θα φέρω το δικό μου τσίπουρο (για καλό και για κακό)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι αμοιβαία η τοπική θεώρηση. Πλέον το παλτουδάκι είναι γαλανόλευκο σαν το κύμα, σαν το γέλιο του πελά'ου και τ' ουρανού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή