House rules.

WINGS OF SATAN κτλ

Διαβάζουμε την είδηση εδώ.

Ψηφίζουμε Euronymous εδώ.

Συνοπτικά.

Receptor.

I beg to differ.

Pervigilium Veneris.

Staring at the sea
Will she come?
Is there hope for me
After all is said and done
Anything at any price
All of this for you
All the spoils of a wasted life
All of this for you
All the world has closed her eyes
Tired faith all worn and thin
For all we could have done
And all that could have been

Ocean pulls me close
And whispers in my ear
The destiny I've chose
All becoming clear
The currents have their say
The time is drawing near
Washes me away
Makes me disappear

And I descend from grace
In arms of undertow
I will take my place
In the great below

I can still feel you
Even so far away.

Παράδειγμα επεξήγησης.

Girls and guns will make you listen.

Hiss.

Discovery Channel: Human - Greatest Predator

-Τι να μαγειρέψω σήμερα;
-Ό,τι θες εσύ.
-Ναι, εσύ τι θες;
-Τίποτα, φτιάξε για σένα.

(2 ώρες μετά)

-Τελικά τι να φτιάξω;
-Κάνε κάτι για σένα.
-Εσύ δε θες;
-Όχι.

(22 ώρες μετά)

-Αν ήσουν σε εστιατόριο τι θα 'παιρνες;
-Τίποτα.
-Αν σου λέγανε ή τρως ή σε πυροβολούμε.
-Θα 'φευγα.
-Θα σε πυροβολούσαν.
-Δε θα 'χα πάει εκεί.
-Δε θα το 'ξερες.
-Ένα μαρουλόφυλλο.

(122 ώρες μετά)

-Καλά, εντάξει, δε σου φτιάχνω τίποτα.

(4 λεπτά μετά)

-ΑΑΑ να, ξέρεις τι θέλω;
-Τι;
-Να φτιάξουμε ζύμη, να ρίξουμε επάνω λίγη ντοματούλα και κρεμμυδάκι και λίγο τυράκι και να την ψήσουμε!

(20 λεπτά μετά)

Købmagergade.

Γιαγιά με καροτσάκι: 20 πόντοι.

Όταν ήμουν μικρός, ήμουν σαν τα περισσότερα αγοράκια -ή έστω είχαμε αρκετά κοινά. Μου άρεσαν πολύ οι δεινόσαυροι -είχα αποστηθίσει τα ονόματα και τις διαστάσεις όλων των γνωστών -ως τότε- ειδών. Μου άρεσαν τα μαχητικά αεροσκάφη -μπορούσα να αναγνωρίσω οποιοδήποτε τέτοιο μόνο από τη σκιά του, ακόμα και αν την έριχνε πλάγια. Μου άρεσε οτιδήποτε εμπεριείχε πόλεμο, στρατιώτες, ιππότες (αν και αντιπαθούσα τους καουμπόηδες) και γενικά, πράγματα που σκότωναν. Ξεκίνησα να διαβάζω την ιστορία του 2ου παγκοσμίου πολέμου όταν ήμουν 8 χρονών και είχα την πρώτη μου επαφή με την υποατομική φυσική στην 4η δημοτικού για να δω πως δουλεύει μια βόμβα υδρογόνου. Μου άρεσαν τα γλυκά, το κρέας, τα νεροπίστολα, τέτοια πράγματα. Και αν εξαιρέσει κανείς τους δεινόσαυρους, όλα τα υπόλοιπα συνεχίζουν να με έλκουν, συμπεριλαμβανομένων των νεροπίστολων.

Ένα πράγμα δε μου έκανε ποτέ εντύπωση, τόσο στην παιδική όσο και στην εφηβική μου ηλικία. Τα αυτοκίνητα.

Μικρός είχα φροντίσει φυσικά να μάθω ποιο σήμα αντιστοιχούσε σε ποια μάρκα και ήξερα να αλλάζω ταχύτητες, αλλά ως εκεί. Ποτέ δεν κόλλησα ιδιαίτερα με κάποιο racing game (εξαιρουμένου του RoadRash αλλά εκεί έπεφτε βρωμόξυλο) και ποτέ δεν κόλλησα καμία αφίσα κάποιας κίτρινης Diablo (η Murcielago ήρθε πολύ μετά) στο δωμάτιό μου. Οι μοναδικές στιγμές που ένοιωσα να αγαπάω κάποιο αυτοκίνητο ήταν όταν είδα το Lada του πατέρα μου να βγαίνει από λακούβες σε βουνά, δίπλα από κολλημένα τζιπ, όταν αντίκρυσα πρώτη φορά Saab (το κεφάλι μου έφτανε μόλις μερικούς πόντους πάνω από το καπώ, πράγμα που έκανε το τελευταίο να φαντάζει σαν θάλασσα λαμπρού αλουμινίου) και όταν πέρασα τις σήραγγες του Μαλιακού με το πιστό μου ZX. Και ως εκεί. Αγάπησα δύο πρακτικά και παλιά αυτοκίνητα και εντυπωσιάστηκα, μικρούλης, από ένα πολυτελείας.

Σήμερα, μετά από σερί ταινιών με υπερήρωες μετά μπυροποσίας, ήταν η σειρά να δω το Iron Man. Και εκεί είδα το Audi R8.



Δεν είναι ο κινητήρας 4+ λίτρων ή τα 420 άλογα.
Ούτε αυτός των 5+ με τα 525 άλογα.
Δεν είναι τα 300 και 317 χλμ/ώρα τελικής αντίστοιχα.
Ούτε η μόνιμη τετρακίνηση.

Δεν ξέρω τι σκατά είναι.
Και υπάρχουν 126.000 λόγοι να μη μάθω ποτέ.

The fun that humans are.

All the years gathered here, in skin versus skin



of fingers tenderly outstretched towards all vibrancy



all the pretty folly of mindlessness we faintly recall



that made room for knowledge and wisdom and change



that made room in our palms for each other



while thrusting us forward to the building of worlds



whose innocence and joy, our own hurt should guarantee



and the days of plenty are being auditioned already



and the monuments raised -a humble request for credits



of the blissful world we strive to bring about



and of its thunderous celebration of completion



and the dominion of balance over this shining jewel, Gaia



when we will cherish the fruits so abundantly gifted to us



and the domain of mankind as the domain of calm



when riches shall be regarded as an obsolete triumph



and our triumphs will be simpler in form



but so much more in essence.

Gone with the blastwave.

Αγαπημένο post-apocalyptic webcomic που έχει να ανανεωθεί ζαμάνια.
Τσεκ.

Gott strafe England.

Το μοναδικό ουσιαστικό όφελος από ένα ταξίδι τεσσάρων περίπου ωρών από τη μια μεριά της πόλης στην άλλη και πίσω: ο ακόλουθος διάλογος στο λεωφορείο.

Κυρία μέσης προς μεγάλης ηλικίας, εμφανώς γαμώ τα παιδιά, πλησιάζει εικοσάχρονη μεγαλομέτοχο σε κομμωτήρια, μανικιουρίστ και εφαρμογών λοβοτομής, αμέσως αφού έχουν επιβιβαστεί στο λεωφορείο.

-Συγγνώμη κοπέλα μου, να σε ρωτήσω, πως φτάνει κανείς στο ΠΙΚΠΑ;

Το εικοσάχρονο σκέφτεται για λίγο, εμφανώς προβληματισμένο.
Αργά και διστακτικά απαντάει

-Τι να σας πω, συνήθως με τέτοια πράγματα γεννιέσαι... Ή αν χτυπήσεις... Δεν ξέρω.

Δεν ξέρω τι με κράτησε και δεν πέταξα κανένα "αφού εκεί μένεις ρε βόδι", σίγουρα πάντως δεν ήταν η ελπίδα πως θα με καταλάβαινε.

Ελευθερία.

Συνήθισες να έχεις τα πάντα και να τα αφήνεις να χαθούν
προσπαθώντας ες αεί να τα ξαναβρείς
καθώς έμενες για πάντα βολεμένη
στο Τίποτα και τον Κανέναν.

Σημείωση.

Ανακαλύφθηκε το αποτελεσματικότερο soundtrack για υπερεντατικό, καμικαζένιο και λυσσαλέο διάβασμα εξεταστικής.
Αποτελείται από μια τζούρα εκκλησιαστικές ψαλμωδίες στο Winamp και λίγο drum n' bass να βαράει στο VLC ταυτόχρονα. Προτιμώνται καθολικές ψαλμωδίες, baroque γραμμές όπως ακολουθίες του Bach και του Palestrina και οτιδήποτε σε Γρηγοριανές φόρμες ή από το Ρωσικό Πατριαρχείο. Όσο για το drum n' bass, όσο πιο noise, τόσο καλύτερα.

Αυτή τη στιγμή, τα ηχεία βαράνε μισά το Missa Ecce ego Johannes και άλλα τόσα, Πολωνικό drum n' bass του Igor.

Δουλεύει, μη γελάτε.

A Whiter Shade Of Pale.

Με οδηγό την ειλικρίνεια των μησυναισθημάτων και μπούσουλα το ρυθμό τσεκαρίσματος των απανταχού απόντων, παρόντων και ενδιαμέσων καταστάσεων blog -και αποφεύγοντας να πρωτοτυπήσουμε με την ενθρόνιση οποιασδήποτε κακομοίρας ψυχής που ανανεώνει τη σούμα των καλλιγραφικών τους τακτικά, συχνά και δίχως suspence, χαιρετίζουμε την Konstantja που ξεπροβάλλει από την περιστρεφόμενη πόρτα της εισόδου.

Κλαπ-κλαπ κτλ.

Heroes of might and christmas magic.

Otto Mustermann says:
Στο στόχαστρο για μια ακόμα φορά βρέθηκε και το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ομάδα των ΜΑΤ περικύκλωσε το Δέντρο.
Otto Mustermann says:
παμε να χορεψουμε το γκιταρ γυρω απ το δεντρο
Otto Mustermann says:
ομάδα των ΜΑΤ περικύκλωσε το Δέντρο.
Otto Mustermann says:
ομάδα των ΜΑΤ περικύκλωσε το Δέντρο.
Otto Mustermann says:
ομάδα των ΜΑΤ περικύκλωσε το Δέντρο.
Un ratoncito gris says:
xaaxaxaxa nai
Un ratoncito gris says:
to akousa kai nwritera
Otto Mustermann says:
το ΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔεντρο
Un ratoncito gris says:
paizei na thelan na to deiroun pantws
Otto Mustermann says:
το ΔΔΔΔΔΔΔΔΔεντρο.
Un ratoncito gris says:
xaxaxaxaxaxxaaxxa
Un ratoncito gris says:
einai idea pia
Un ratoncito gris says:
den einai ena aplo dentro
Un ratoncito gris says:
pa na faw pagwto melomakarono.
Un ratoncito gris says:
Αποπνικτική η ατμόσφαιρα στην Ακαδημίας, όπου ένα αυτοκίνητο έχει πιάσει φωτιά.
Un ratoncito gris says:
ena.
Un ratoncito gris says:
se oli tin akadimias.
Un ratoncito gris says:
exw sygklonistei.
Otto Mustermann says:
ΧΑΑΧΧΑ
Otto Mustermann says:
"το αυτοκινητο ειχε μεσα μπαχαρικα"
Un ratoncito gris says:
AXAXAXXAAXXAAXAXAAX
Otto Mustermann says:
ΦΡΟΥΡΟΥΝΕ ΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ
Otto Mustermann says:
ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΠΟΙΟΙ
Otto Mustermann says:
ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΨΟΥΝ
Otto Mustermann says:
ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ
Otto Mustermann says:
ΜΑΛΑΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ 5 ΧΡΟΝΩΝ
Un ratoncito gris says:
re
Un ratoncito gris says:
ki egw thelw na to kapsw to poustiko
Otto Mustermann says:
το Δεντρο;;;;;;;;;;