Τρίτη 22 Ιουλίου 2008

Παρένθεσης τέλος.



Για το βράχο, το Πέτρινο, τα χαμένα εργαστήρια, το σπαγκέτι και το κρασί, το Πωλείται, τις λέξεις από "φ", τις όμορφες, τις πανέμορφες στιγμές που αλλάζουν κόσμους, τα αυτοκίνητα στην Πανεπιστημίου, τους ανάπηρους στο Μετρό, τις γαλαρίες των ΚΤΕΛ, τα ρακόμελα, τα ρακόμελα φτιαγμένα με αγάπη, την 5η σεζόν μιας γκομενίστικης σειράς, για το αδικημένο Βερολίνο και τα χαμένα αεροπλάνα, για τον πρωινό καφέ με τα μπισκοτάκια δίπλα στο χόστελ, για τα κερασμένα ποτά σε μεταλόμπαρα της Κομοτηνής, για τα μακρινά ταξίδια, για τις κλωτσιές και το ροχαλητό, για τις αγκαλιές μέσα στη μέση της νύχτας, για το ντους, για τα κάστρα και το Pierrot Le Fou, για το Fountain που ποτέ δεν ιδώθηκε, για τον ιμάμη και για το ζεστό νερό που στην Αθήνα δεν τελειώνει ποτέ, για τα ταξί της Γερμανίας, για τα ρολόγια που παίζουν μουσική κάθε τέταρτο, για το σπασμένο κάτω δεξί πόδι του κρεββατιού και τη διαγώνια ριγμένη κουβέρτα στον καναπέ, για τα εφτά κλικ στο διακόπτη μέχρι τα φωτάκια να μείνουν στάσιμα, τα πανέμορφα φωτάκια, για τις τσέχικες μπυραρίες και για την αναζήτηση υπότιτλων, για τον Blaise Pascal και τον Jean Genet, για το Laisse Tomber Les Filles και για τα λευκά δόντια και τον μαύρο καφέ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου